Sayed Abdullah

Vietnam'ın ekonomisi dünyanın 44. en büyük ekonomisidir ve 1980'lerin ortalarından bu yana Vietnam, piyasa temelli bir ekonominin desteğiyle son derece merkezi bir komuta ekonomisinden muazzam bir dönüşüm yaptı.

Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, aynı zamanda dünya ekonomilerinin en hızlı büyüyenlerinden biridir, bu da yıllık GSYİH büyüme oranı yaklaşık%5,1'dir ve bu da ekonomisini 2050 yılına kadar dünyanın en büyük 20. büyüklüğünü yapar.

Bunu söyledikten sonra, dünyadaki uğultu kelimesi, Vietnam'ın büyük ekonomik adımlarıyla Çin'i ele geçirme olasılığı ile en büyük üretim merkezlerinden biri olmaya hazır olmasıdır.

Özellikle, Vietnam bölgede, ağırlıklı olarak tekstil giysi ve ayakkabı ve elektronik sektörü gibi sektörler için bir üretim merkezi olarak yükseliyor.

Öte yandan, 80'lerin Çin'i büyük hammaddeleri, insan gücü ve endüstriyel kapasitesi ile küresel bir üretim merkezi rolünü oynuyor. Endüstriyel kalkınma, makine oluşturma ve metalurj endüstrilerinin en yüksek önceliği aldığı önemli bir dikkat gösterilmiştir.

Washington ve Pekin arasındaki ilişkilerle, küresel tedarik zincirlerinin geleceği belirsizdir. Öngörülemeyen Beyaz Saray mesajları ABD ticaret politikasının yönü hakkında sorular sormaya devam etse de, ticaret savaş tarifeleri yürürlükte kalmaktadır.

Bu arada, Hong Kong'un özerkliğini kısıtlamakla tehdit eden Pekin'in önerdiği Ulusal Güvenlik Yasası'ndan serpinti, iki süper güç arasındaki zaten kırılgan bir Faz Ticaret anlaşmasını tehlikeye atıyor. Artan işgücü maliyetlerinden bahsetmiyorum, Çin'in daha az emek yoğun bir üst düzey endüstri izleyeceği anlamına geliyor.

Tıbbi malzemeleri güvence altına alma ve bir Covid-19 aşısı geliştirme yarışıyla eşleştirilen bu pürüzlülük, her şeyden önce ayrıcalık verimliliğini belirleyen tam zamanında tedarik zincirlerinin yeniden değerlendirilmesini kışkırtır.

Eşzamanlı olarak, Çin tarafından Covid-19'un ele alınması Batılı güçler arasında birçok soruya yol açtı. Oysa Vietnam, sosyal mesafeli önlemleri hafifleten ve toplumunu Nisan 2020 gibi erken bir tarihte yeniden açan birincil ülkelerden biridir, burada çoğu ülkenin sadece Covid-19'un ciddiyeti ve yayılmasıyla başa çıkmaya başlar.

Dünya, bu Covid-19 pandemi sırasında Vietnam'ın başarısıyla sersemletildi.

Vietnam'ın üretim merkezi olarak beklentisi

Bu ortaya çıkan küresel senaryoya karşı, yükselen Asya ekonomisi - Vietnam - bir sonraki üretim güç merkezi olmaya zorlanıyor.

Vietnam, 19 sonrası dünyada büyük bir payı kavramak için güçlü bir yarışmacı olarak gerçekleşti.

Kearney ABD'nin üretim üretimini 14 Asya ülkesinden imalat ithalatıyla karşılaştıran Kearney ABD Yeniden Düzenleme Endeksi'ne göre, Çin ithalatındaki% 17'lik bir düşüş sayesinde 2019'da rekor seviyeye yükseldi.

Bir orta rapora göre, Güney Çin'deki Amerikan Ticaret Odası, ülkenin güneyindeki ABD şirketlerinin% 64'ünün başka bir yerde üretimi hareket ettirmeyi düşündüğünü buldu.

Vietnam ekonomisi, ihracatta bir artışla 2019'da% 8 büyüdü. Ayrıca bu yıl% 1,5 büyümesi planlanıyor.

Vietnam'ın GSYİH'sının bu yıl% 1,5'e düşeceği en kötü Covid-19 dava durumunda Dünya Bankası tahmini, bu da Güney Asya komşularının çoğundan daha iyi.

Ayrıca, sıkı çalışma, ülke markalaşması ve olumlu yatırım koşulları yaratmanın bir kombinasyonu ile Vietnam, yabancı şirketleri/yatırımları cezbetti, üreticilere ASEAN serbest ticaret alanına erişim sağladı ve Asya ve Avrupa Birliği'nin yanı sıra ABD'nin de ülkeleriyle tercihli ticaret paktları verdi.

Bahsetmemek gerekirse, ülke tıbbi ekipman üretimini güçlendirdi ve Covid-19 etkilenen ülkelere, ABD, Rusya, İspanya, İtalya, Fransa, Almanya ve İngiltere'ye ilgili bağışlar yaptı.

Bir diğer önemli yeni gelişme, daha fazla ABD şirketinin üretiminin Çin'den Vietnam'a gitme olasılığıdır. Ve Vietnam'ın ABD'nin giyim ithalatının kısmı, Çin'in piyasadaki kısmı kayarken kazanç sağladı - ülke Çin'i bile aştı ve bu yıl Mart ve Nisan aylarında ABD'ye en üst giyim tedarikçisini sıraladı.

2019 ABD mal ticaretinin verileri bu senaryoyu yansıtıyor, Vietnam'ın ABD'ye yaptığı genel ihracat%35 veya 17,5 milyar dolar arttı.

Son yirmi yıldır, ülke çok çeşitli endüstrilere hitap etmeye son derece dönüşüyor. Vietnam, daha pazar temelli ve endüstriyel odaklı bir ekonomi geliştirmek için çoğunlukla tarım ekonomisinden uzaklaşıyor.

Darboğazın üstesinden gelmek için

Ancak ülke Çin ile omuzlamak istiyorsa, ele alınması gereken birçok darboğaz var.

Örneğin, Vietnam'ın ucuz işgücü temelli imalat endüstrisi doğası potansiyel bir tehdit oluşturmaktadır - eğer ülke değer zincirinde yükselmezse, Bangladeş, Tayland veya Kamboçya gibi bölgedeki diğer ülkeler de daha ucuz emek sağlar.

Buna ek olarak, hükümetin küresel tedarik zinciriyle daha fazla sıraya girmek için yüksek teknoloji üretim ve altyapısına daha fazla yatırım getirme çabalarıyla, sadece sınırlı çokuluslu bir şirket (MNC) Vietnam'daki sınırlı araştırma ve geliştirme (Ar-Ge) faaliyetlerine sahiptir.

Covid-19 pandemi, Vietnam'ın büyük ölçüde hammadde ithalatına bağlı olduğunu ve sadece ihracat için ürün üretim ve montaj rolünü oynadığını ortaya koydu. Destek endüstrisini büyük bir geri bağlama olmadan, Çin gibi bu üretim büyüklüğüne hitap etmek istekli bir rüya olacaktır.

Bunların yanı sıra, diğer kısıtlamalar çalışma havuzunun büyüklüğü, vasıflı işçilerin erişilebilirliği, üretim talebinde ani bir patlamayı ele alma kapasitesi ve daha fazlasını içerir.

Başka bir en önemli arena, toplam işletmenin% 93,7'sini içeren Vietnam'ın mikro, küçük ve orta ölçekli işletmeleri (MSMES) çok küçük pazarlarla sınırlıdır ve operasyonlarını daha geniş bir kitleye genişletemez. Tıpkı Covid-19 pandemi gibi, sorun zamanlarında ciddi bir boğulma noktası haline getiriyor.

Bu nedenle, işletmelerin geriye doğru bir adım atması ve yeniden konumlandırma stratejilerini yeniden düşünmeleri hayati önem taşıyor-ülkenin hala Çin'in temposunu yakalamak için çok kilometrelerce sahip olduğu göz önüne alındığında, sonunda 'Çin-Plus-One' stratejisine gitmek daha makul olur mu?